Jak namalować postać na tablecie?
Podobnie jak w lekcji 07, najważniejsze są tu podstawy rysunku klasycznego – i ponownie z pomocą przyjdzie tu książka Andrewa Loomisa. Najważniejsze jest, aby rysować z ramienia, a nie z nadgarstka – nie dłub malutkim brushem, nie rysuj najpierw nogi, potem ręki, głowy itp. Zacznij od razu szybkimi, dużymi gestami i od razu twórz całą postać – detalem zajmij się później! Najlepiej zawsze zaczynać od „linii gestu”, tzn. długiej, dynamicznej linii przechodzącej przez całą sylwetkę. To pomoże Ci stworzyć bardziej dynamiczną postać.
Jak namalować człowieka w dobrych proporcjach w digitalu?
- Zacznij od zaznaczenia kreskami góry i dołu obszaru, który planujesz przeznaczyć na rysunek postaci. Rozplanuj ten obszar na kartce. Pamiętaj, aby sprawdzać podczas rysowania, czy mieścisz się pomiędzy górną a dolną kreską. Pomoże to uniknąć problemów typu ucięta w połowie głowa lub postać za mała w stosunku do formatu.
- Znajdź na referencji środek postaci (obszar postaci dokładnie w połowie jej wysokości). Zazwyczaj występuje on w innym miejscu, niż wydaje nam się na pierwszy rzut oka. Zaznacz na swoim rysunku odcinek w połowie między górną a dolną kreską. Podczas rysowania sprawdzaj na bieżąco, czy w punkcie wyznaczonym w połowie faktycznie znajduje się część postaci, które odpowiada środkowi.
- Porównuj wielkości w postaci – sprawdzaj, ile „głów” mieści się w udzie, w brzuchu, od podbródka do pępka itp. Możesz mierzyć każdą częścią ciała – porównuj, ile wysokości dłoni mieści się np. w łydce. Wysokość przeciętnego człowieka to 7 – 7,5 głowy. Kiedyś stosowało się kanon 8 głów, ale jest on mocno wyidealizowany i nienaturalny. Są oczywiście też osoby, w których mieści się mniej głów, dlatego zawsze mierz dokładnie swojego modela czy też referencję. Możesz wrysować w swoim obszarze przeznaczonym na rysunek 7 głów i sprawdzać, czy np. na obszarze trzeciej głowy faktycznie narysowałeś to, co znajduje się w tym samym obszarze na referencji.
- Szukaj tych samych wysokości – sprawdź, czy dłoń jest na tej samej wysokości co ramię, lub stopa na tej samej wysokości co drugie kolano itp. Podobnie możesz sprawdzać w pionie – czy duży palec u stopy jest na tej samej pionowej linii, co nos, i tak dalej. Pomoże to uniknąć narysowania np. nienaturalnie przechylonej postaci. Możesz posługiwać się narzędziem rysowania linii w Photoshopie. Pamiętaj również o poszukiwaniu kątów, pod jakimi zgięte są części ciała i na bieżąco sprawdzaj, czy zachowałeś te właśnie skosy.
Skąd brać refki z ludźmi?
Internet jest tego pełen – najlepsze są refki, które pokazują postać z różnych perspektyw, w dynamicznych pozach, w ciekawym oświetleniu (oświetlenie fleszem z telefonu odpada!). Poniżej przykłady kilku super zbiorów:
- https://www.deviantart.com/senshistock/gallery/ – bardzo popularny zbiór refek z deviantarta; oferuje fotki osób w różnym wieku i o różnej budowie ciała, i to w najbardziej krejzi pozach, jakie możesz sobie wyobrazić! Totalna skarbnica referencji.
- https://www.youtube.com/user/onairvideo – kanał na Youtube, który regularnie udostępnia filmiki z modelami pozującymi nago – pozują w interwałach czasu, np. po 5 minut – zupełnie jak na prawdziwej lekcji rysunku! Możesz więc odpalić sobie filmik w oknie obok i rysować „na żywo”. Wielką zaletą tych filmików jest fenomenalne oświetlenie, które często zapewnia atrakcyjny efekt chiaroscuro.
- http://www.posemaniacs.com/ – strona dość sędziwa, ale nadal działa i wiele ludzi z niej korzysta; jest to generator modeli 3D w przeróżnych pozach, który można ustawić według potrzeb, aby zmieniał pozę np. co minutę, co kilka minut, albo nie zmieniać jej w ogóle; biblioteka „ludzików” jest co prawda bardzo duża, ale modele te są dość „sztywne”; nie mniej jednak pozostaje to nadal cenne źródło refek do szybkich ćwiczeń anatomii i proporcji.
Przy okazji, aby zobaczyć z innej perspektywy postać:
Kurs rysunku online – KRO – jak narysować postać
