Rzizajn, jak nazwali styk tych dwóch dziedzin artystycznych, opisuje przedmioty piękne i praktyczne jednocześnie. Obiekty rzizajnerskie mają być przede wszystkim funkcjonalnym ucieleśnieniem idei lub emocji.
Studenci rzeźby z gdańskiej ASP zorganizowali wystawę, która miała na celu wystawienie przedmiotów z pogranicza rzeźby i sztuki użytkowej.
Dla Dominiki Karc, kuratorki wystawy, rzizajn to przedmioty, które, wymienione nawet na idealną kopię, tracą w oczach posiadacza swoją podstawową wartość. Ale rzizajn to nie tylko to – napisała w artykule dla kresl.pl. – To obiekty, które swoją użytkowość dostają czasem zupełnie przypadkiem, jak plakieta z brązu użyta w samoobronie, czy mała cynkowa rzeźba, której nieoczekiwanym przeznaczeniem stało się podpieranie książek na półce.
Wystawa miała na celu zjednoczyć we wspólnych wysiłkach studentów rzeźby i wzornictwa, którzy w warunkach akademickich nie mają wystarczająco dużo okazji do współpracy.
Rzizajn jest próbą nazwania problemu, który ma edukacja artystyczna – powiedział dr Łukasz Guzek, wykładowca akademicki, historyk sztuki i teoretyk sztuki nowoczesnej. – W życiu sztuka, dizajn, rzeźba, malarstwo i dzieła innych mediów się przenikają. Niestety w strukturze akademickiej nie przenikają się wystarczająco. Ta wystawa była swego rodzaju próbą poruszenia struktury akademickiej. Jest to bardzo poważna sprawa – powiedział z przekonaniem. Poważniejsza być może nawet niż to studenci dostrzegają.
Pomyśleliśmy sobie, że to tak ładnie polsko brzmi: rzizajn
Rzizajn nie był jednak zaplanowanym przez studentów przewrotem panującego na Akademii Sztuk Pięknych ładu, lecz raczej żartobliwą koncepcją wynikłą ze studenckich rozmów o dizajnerskich krzesłach, które, będąc czymś między rzeźbą a przedmiotem użytkowym, nie zawsze nadają się do siedzenia. Pomyśleliśmy sobie, że to tak ładnie polsko brzmi: rzizajn – powiedziła Dominika Karc, dodając po chwili:
Chcieliśmy stworzyć udawaną konferencję, na którą zaprosilibyśmy szychy i wymyślone przez nas gwiazdy rzizajnu, których nigdy tak naprawdę nie było.
Na wystawie można było obejrzeć między innymi donice odlane z betonu, kształtem przypominające kobiece biodra i pośladki strategicznie obrośnięte mchem; rzeźbę, którą, jak puzzle, samemu można ułożyć; drukowany w technologii 3D pierścionek, a także wiszące na ścianie stoły, spełniające funkcję obrazów. Wystawa była zdominowana przez studentów rzeźby, ale kuratorka wystawy wyraziła nadzieję na coraz większe zaangażowanie w projekt również studentów wzornictwa.
Wśród studentów, oprócz entuzjazmu dla nowo rodzącego się nurtu, można usłyszeć również zdziwione głosy. Niektórzy nazywają rzizajn oksymoronem, ponieważ sztuka nie powinna mieć funkcji, a może nawet powinna być bezużyteczna. Kamil Niewiński, jeden ze studentów biorących udział w projekcie, powiedział –Tak naprawdę w definicji sztuki nie ma nic o czystej idei bez funkcji.
Wydaje mi się, że gdzieś ta granica między rzeźbą a dizajnem jest, choć nie chciałabym tego nazywać granicą, a raczej drogą pomiędzy, ponieważ jedno z drugiego wyrasta – dodała Dominika Karc.
Wystawę można oglądać w Zbrojowni Sztuki do 3 marca w przestrzeni Kultura ma Wiele Twarzy, na terenie Zbrojowni Sztuki na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
1 comment
Comments are closed.