Architektura Politechnika Lubelska – rekrutacja, egzamin wstępny

Chcesz studiować architekturę na Politechnice Lubelskiej? Zobacz, jak wygląda rejestracja, zapisy na egzaminy i ich przebieg. Artykuł powstał w oparciu o doświadczenia Amelii Hilli, która brała udział w rekrutacji na ten kierunek na rok akademicki: 2024/2025.

Rekrutacja na architekturę na Politechnice Lubelskiej

Rekrutacja na kierunek architektura rozpoczęła się 13.05.2024 i trwała do 23.06.2024. Był to czas, w którym należało elektronicznie zarejestrować się na stronie uczelni i wnieść opłatę rekrutacyjną. Politechnika Lubelska jest jedyną uczelnią, w której spotkałam się z logowaniem przez otrzymamy numer UID a nie email, więc warto go zapamiętać.

Rejestracja w systemie rekrutacyjnym

Cały proces rejestracji jest bardzo intuicyjny. Należy kolejno:

1. W wyszukiwarce wyszukać ,,Politechnika Lubelska’’ i wejść w zakładkę Rekrutacja.

2. Wybrać odpowiednią rekrutację – w zależności od kierunku, na który chcemy aplikować.

3. Wybrać prawidłowy wydział i kierunek. W przypadku studiów architektonicznych wybieramy: Wydział Budownictwa i Architektury -> Architektura stacjonarne, I stopnia. W momencie pisania tego artykułu rekrutacja na Architekturę I stopnia była zakończona, więc tej opcji nie ma widocznej na poniższym zrzucie ekranu.

4. Zaznaczyć odpowiedni rok zdawania matur. Tegoroczni absolwenci wybierają opcję matura w latach 2010-24, a absolwenci sprzed roku 2010 lub zdający maturę inną niż standardowa (np.: maturę międzynarodową) wybierają opcję odpowiednią dla siebie.

5. Uzupełnij dane. musisz uzupełnić wszystkie informacje, które na ten moment możesz podać. Świadectwo Dojrzałości nie jest wymagane w momencie rejestracji, należy uzupełnić je po odebraniu.

6. Gotowe! Teraz zostaje pójść na egzamin, dać z siebie wszystko i uzupełnić wyniki matur po uzyskaniu Świadectwa Dojrzałości.

Zapis na egzaminy na architekturę na Politechnice Lubelskiej 

Po elektronicznej rejestracji kandydat jest automatycznie zapisywany na egzamin wstępny z rysunku. Lista osób jest udostępniona kilka dni przed dniem egzaminów (28.06.2024) na podstronie dla kandydatów (strona wydziału BiA) oraz w systemie ERK. Kandydaci zostali podzieleni na dwie grupy.

Przebieg egzaminów na architekturę na Politechnice Lubelskiej

Egzaminy odbywały się 2 i 3 lipca i składały się z rysunku z natury i rysunku z wyobraźni. Na każdy rysunek były przeznaczone 3 godziny i można było zdobyć z każdego maksymalnie 250 punktów. Egzamin uważa się za zdany jeśli kandydat uzyska łącznie minimum 150 punktów. Ze sobą należało zabrać dowód osobisty/paszport, ołówki i gumkę. Warto także wziąć długopis, ostrzynkę, wodę i zegarek (przydatny pomimo faktu, że komisja informuje o czasie). Pół godziny przed rozpoczęciem egzaminu kandydaci byli wpuszczani do budynku wydziału Budownictwa i Architektury (inny budynek, ten sam kampus) i od razu w holu komisja rozpoczęła wyczytywanie alfabetyczne kandydatów (pierwszego dnia od przodu, a drugiego od tyłu listy), legitymowanie ich i wpuszczanie na salę, w której odbywał się egzamin. Kompozycja była już ustawiona, jednak obowiązywał zakaz rozpoczynania pracy przed rozpoczęciem egzaminu. Co ciekawe, pierwszego dnia chwilkę przed rozpoczęciem kompozycja została delikatnie zmieniona.

Po wejściu na salę każdy dostał brystol (karton) z podpiętą karteczką (z imieniem, nazwiskiem, miejscem na wpisanie imienia matki oraz miejscem na zakodowanie pracy przez komisję) i miał zająć dowolne wolne miejsce. Przygotowane stanowisko pracy składało się z rysownicy (deski) i dwóch krzeseł. Jedno do siedzenia i drugie do oparcia rysownicy, do której były przypięte klipsy. Kartek A4 do szkiców nie było, ale niektórzy je przynieśli. Gdy już wszyscy usiedli, została przedstawiona komisja, wybrano chętną osobę do otwarcia koperty z zadaniem i polecenie zostało dwukrotnie przeczytane. Po tym komisja omówiła temat i odpowiedziała na ewentualne pytania.  Warto też wspomnieć, że w trakcie egzaminów można było wychodzić do łazienki, można było skończyć przed upływem pełnego czasu, podchodzić do kompozycji i słuchać muzyki na słuchawkach. Komisja była bardzo sympatyczna, co sprawiło, że atmosfera była dość luźna.

Rysunek z martwej natury na egzaminie na Politechnice Lubelskiej

Pierwszego dnia odbył się rysunek z martwej natury (martwej natury można nauczyć się korzystając z naszego kursu kursu rysunku online: martwa natura w rysunku . W tym roku był to manekin przykryty materiałem (prawie cała jego górna część), ze szklanym elementem, siedzący na sześcianach. Całość była postawiona na stole, wokół którego ustawione były krzesła. Druga grupa miała te same elementy, jednak w trochę innym ustawieniu. Zadaniem było narysowanie kompozycji ołówkiem z uwzględnieniem światło-cienia. Nie był to rysunek sztalugowy tylko na siedząco, rysowany na rysownicy. Oznaczało to, że nie było możliwości odejścia od pracy, żeby spojrzeć na nią z odległościach. Jednak dało to możliwość obracania pracy w zależności od wygody, by zwiększyć swój komfort.

Jeszcze przed rozpoczęciem egzaminu komisja zaznaczyła, żeby nie wyrysowywać tła, nie skupiać się na stole oraz doradziła, że kompozycja jest raczej pionowa, dla niektórych kwadratowa. Po tym była okazja na zadawanie pytań. Następnie rozpoczął się egzamin. Zapadła cisza słychać było jedynie ruchy ołówków. Warto dodać, że przez fakt, że rysuje się na rysownicach, to widać wszystkie prace wokół siebie. Warto skupić się na swojej pracy i nie patrzeć na inne, żeby uniknąć bezsensownego porównywania się. Pamiętajcie, patrzcie na swoją pracę krytycznym okiem.

Rysunek z wyobraźni na egzaminie na Politechnice Lubelskiej

Kolejnego dnia zadaniem było wykonanie rysunku z wyobraźni. Cały proces był bardzo podobny do dnia poprzedniego. Komisja również wytłumaczyła temat, rozwiała wątpliwości co do perspektywy, zamysłu czy innych aspektów. Tym razem jednak temat był kilka razy więcej powtórzony. Nawet w trakcie egzaminu go jeszcze powtarzano, na wypadek, gdyby ktoś zapomniał jak brzmiał.

Zadanie polegało na narysowaniu magicznego mostu pomiędzy przeszłością a przyszłością. Dawało to dużo przestrzeni do kreatywności. Perspektywa nie była określona, konkretne lata również, podobnie też nie było powiedziane, na czym mamy się skupić. Była okazja na wykazanie się swoję wiedzą, swoimi umiejętnościami i wyobraźnią. W efekcie naprawdę każda praca była zupełnie inna. Tak jak dnia poprzedniego, w momencie, gdy się skończyło prace, należało wstać i oddać brystol komisji. Wtedy można było opuścić salę oraz budynek i egzamin oficjalnie można było uznać za zakończony.